wytrącać – wytrącić [wyprowadzać – wyprowadzić]
- wytrącać – wytrącić [wyprowadzać – wyprowadzić]
wytrącać – wytrącić [wyprowadzać – wyprowadzić] {{/stl_13}}{{stl_8}}{kogoś} {{/stl_8}}z równowagi {{/stl_13}}{{stl_7}}'burzyć czyjś spokój wewnętrzny, powodować, że ktoś traci panowanie nad własnymi emocjami, reakcjami; zdenerwować kogoś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Jego sposób rozmowy ze mną zupełnie wytrącił mnie z równowagi. Wyprowadzać kogoś z równowagi ciągłym narzekaniem. {{/stl_10}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień.
2015.
Look at other dictionaries:
wyprowadzać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wyprowadzaćam, wyprowadzaća, wyprowadzaćają, wyprowadzaćany {{/stl 8}}– wyprowadzić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, wyprowadzaćdzę, wyprowadzaćdzi, wyprowadzaćwadź, wyprowadzaćdzony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
równowaga — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. równowagaadze, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} naturalne położenie ciała w przestrzeni, w czasie spoczynku lub ruchu, warunkujące właściwe funkcjonowanie żywego organizmu :… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
